Choroba wieńcowa

Choroba wieńcowa serca – zwana również chorobą niedokrwienną serca, jest jedną z bardziej niebezpiecznych chorób. Jest to zespół objawów chorobowych, które są następstwem niedostatecznego zaopatrzenia komórek serca w tlen i substancje odżywcze.

Ten brak równowagi prowadzi do niedotlenienia – czyli tzw. niewydolności wieńcowej.

Choroba wieńcowa prowadzi najczęściej to: dusznicy bolesnej, lub zawału mięśnia sercowego. Jedną z najczęstszych przyczyn choroby jest – miażdżyca tętnic wieńcowych.

Mogą również istnieć inne odmiany choroby wieńcowej takie jak – dusznica bolesna naczynioskurczowa. Odpowiedzialna jest ona za niedokrwienie fragmentu serca spowodowane skurczem tętnic wieńcowych. Jej objawy nie nasilają się podczas wysiłku fizycznego i zazwyczaj ustępują same. Przy badaniu EKG wyniki mogą być podobne do zawału serca z racji łukowatego uniesienia odcinków ST (fragmentu zapisu elektrokardiografu).

Inną formą jest również – asymptomatyczna choroba niedokrwienna serca zwana inaczej niemym niedokrwieniem. Jak sama nazwa wskazuje podczas tej choroby nie odczuwa się bólu wieńcowego. Skryty przebieg choroby zazwyczaj prowadzi do śmierci sercowej.

Główną grupą zagrożoną są cukrzycy, u których często dochodzi do tego typu zaburzeń.

Choroba wieńcowa objawy:

Głównym i najważniejszym objawem choroby wieńcowej może być nagłe zatrzymanie krążenia, która bez odpowiedniej pomocy przy reanimacji, czy bez udziału służb ratowniczych może prowadzić do nagłej śmierci sercowej.

Charakterystycznej objawem jest również ból w klatce piersiowej, który po mimo swej dużej zmienności w stopniu, czy miejscu odczuwania posiada pewne cechy wyróżniające:

• • Zazwyczaj ból odczuwamy w okolicach zamostkowych, jest on przeszywający i promieniuje do barków, środkowych części ramion i przedramion, czy też do palców.
  • Ból ten jest uciskający, wręcz dławiący, powiązany jest z uczuciem duszności; często określany jako uczucie ciężaru.
  • Nasilający się w czasie stresujących sytuacji, pod wpływem zimna, czy w czasie wysiłku fizycznego; może towarzyszyć mu pot i poczucie niepokoju.

Choroba wieńcowa – przyczyny:

W większości przypadków za chorobę odpowiedzialna jest miażdżyca tętnic wieńcowych odpowiedzialna za ich zwężenie – upośledzenia przepływu wieńcowego, jednak poza miażdżycą mamy również do czynienia z innymi czynnikami wpływającymi na wywołanie choroby, takim jak: niedokrwistość, nadczynność tarczycy, wady serca, czy niewydolność oddechowa.

Oprócz tego mamy również inne przyczyny, a zarazem czynniki ryzyka wystąpienia choroby wieńcowej:

• • Czynniki społeczne, takie jak: rodzaj zatrudnienia – związany z nim stres, poziom wykształcenia, dochód, czy nawet stan cywilny.
  • Czynniki behawioralne, do których zaliczamy: używki (alkohol, papierosy), problemy ze snem, nieprawidłowy sposób odżywiania, brak zbilansowanej diety.
  • Czynniki somatyczne np. nadciśnienie tętnicze, otyłość brzuszna, cukrzyca.

Rozpoznanie choroby wieńcowej:

Diagnostyka choroby wieńcowej wiążę się z wykonaniem nieinwazyjnych i inwazyjnych badań kardiologicznych, by dane z tych badań były pełne konieczne jest uzupełnienie ich przez wykonanie badań laboratoryjnych, które wykrywają czynniki ryzyka.

Nieinwazyjne badania układu krążenia:

1. EKG – jedno z bardziej dokładnych badań nieinwazyjnych, które po przez testy wysiłkowe diagnozuje choroby niedokrwienne serca. Badanie to jest bardzo popularne ze względu na swoją niską cenę i dostępność.
2. Obrazowe próby obciążeniowe.

Inwazyjne metody badania:

1. Koronografia – badanie to polega na podaniu do tętnic wieńcowych kontrastu, który to umożliwia uwidocznienie ich za pomocą promienia rentgenowskiego.

Ważną klasyfikacją czynnościową choroby wieńcowej jest klasyfikacja według Canadian Society of Cardiology, która opisuje dane objawy i przyporządkowuje im odpowiednie stopnie zaawansowania choroby wieńcowej. Dzieli się na cztery klasy.

Choroba wieńcowa leczenie:

Głównym celem leczenia choroby wieńcowej jest ustabilizowanie jakości życia chorego i zmniejszenie ilości napadów.
Większość sposób leczenia opiera się na lekach przeciwpyłkowych takich jak: kwas acetylosalicylowy, tyklopidyna czy klopidogrel, oraz lekach hipolipemizujących – mających korzystny wpływ na spowolnienie progresji miażdżycy.
Choroba wieńcowa ma dwie postacie: przewlekłą, ale stabilną i ostrą, niestabilną. Między sobą postacie różnią się tylko dynamicznością, więc przewlekła może wejść w stań ostrej i na odwrót.

Ważna w trakcie leczenia jest również rehabilitacja ruchowa, która nie tylko zmniejsza liczbę hospitalizacji chorych, ale również poprawia ich jakość życia.

Dietetyk z Warszawy stosujący nową metodę walki z chorobą godną polecenia, którą jest tzw. Dieta optymalna, dzięki której choroba ustępuje, lub przynajmniej łagodzi jej objawy – sprawdź naszą ofertę.