Depresja

Aż kilkanaście procent dorosłych zmaga się z depresją na którymś etapie swojego życia. Powszechność tej choroby jest więc bardzo duża. Mimo to chorzy często spotykają się z bardzo niewielką dozą zrozumienia, co przekłada się na ich jeszcze gorsze samopoczucie. Czy powszechność tego problemu powinna nas z nim oswoić?

Dlaczego właśnie ja?

Coraz większa grupa osób choruje na depresję. Większość chorych niestety nie zdaje sobie sprawy z problemu, z jakim muszą zmagać się na co dzień. Jego powszechność doprowadziła do sytuacji, w której opis niepokojących dla części chorych objawów spotyka się z obojętnością. Taki stan rzeczy prowadzi do zbyt małej liczby diagnoz i przede wszystkim, zbyt małej ilości leczonych przypadków w stosunku do zachorowań. Depresja jest przy tym jak najbardziej stanem chorobowym, który należy poddać leczeniu.

Tak jak w przypadku wielu zaburzeń psychicznych, również depresja może mieć liczne postaci. Nawet najbardziej „typowa” jej odmiana może u każdego przebiegać z innymi objawami i z odmienną częstotliwością. Podobnie wygląda również kwestia przyczyn powodujących stany depresyjne.

Depresja i przyczyny przewlekle obniżonego samopoczucia nie są jeszcze w pełni poznane. Zwraca się jednak uwagę na szereg różnych grup mechanizmów, które przyczyniają się do powstawania tego typu zaburzeń. Na rozwój depresji wpływać mogą oczywiście w dużym stopniu przeżycia związane np. z traumą, chorobą, dużą ilością stresu czy utratą bliskiej osoby. Takie zdarzenia są często pierwszym krokiem w kierunku nawracającego obniżenia samopoczucia.

W rozwoju zaburzeń depresyjnych duże znaczenie odgrywają zaburzenia w transportowaniu przez nerwy neuroprzekaźników. W stanie fizjologicznym organizmu odpowiadają one za większość jego reakcji. Zaburzenia przekazywania takich związków jak serotonina, noradrenalina czy dopamina, przyczyniają się do pojawienia się objawów depresji.

Depresja i objawy

W zależności od danego zaburzenia wyróżnić można bardzo wiele symptomów składających się na zaburzenia depresyjne. Różnorodność tej grupy schorzeń jest jednak na tyle duża i nakłada się na tak szeroką gamę innych zaburzeń natury psychicznej, iż diagnostyka definitywnie nie powinna być pozostawiona choremu. Pewne charakterystyczne objawy powinny być jednak alarmujące dla osoby nimi dotkniętej lub dla jej bliskich.

Głównym objawem, który występuje w zaburzeniach depresyjnych, jest tzw. obniżenie nastroju, na które składa się ogólny smutek i dyskomfort, pojawiający się często bez uchwytnej przyczyny lub wykraczający poza dotychczasowe reakcje na podobne zdarzenia. Często osoby zmagające się z depresją martwią się o swoją przyszłość lub nie widzą w niej większego sensu. Charakterystyczne jest również zmniejszone poczucie własnej wartości i szukanie winy w swoich zachowaniach. Z czasem dolegliwości dotknąć mogą również sfer pozornie z psychiką niezwiązanych — snu (bezsenność lub zbyt długi sen), utraty apetytu czy spowolnienia ruchów.

Nieleczona depresja może prowadzić również do stanów, w których chory zaczyna zmagać się z myślami samobójczymi, co świadczy o dużym zaawansowaniu choroby. Leczenie powinno być jednak podjęte już w momencie, gdy dolegliwości utrzymują się przez niestandardowo długi czas (około 2 tygodni) lub jeśli stany depresyjne stale nawracają.

Skazani na leki?

Depresja i leczenie tego typu chorób bywa trudne ze względu na wspomnianą wcześniej dużą różnorodność jej odmian. W znaczącej mierze przypadków psychiatra przepisuje odpowiednie leki, które nie zawsze będą działać w przypadku danego chorego. Często wskazana jest również psychoterapia.

Zbyt rzadko zwraca się uwagę na związek diety z zaburzeniami psychicznymi. Mało który chory podjął próbę walki z chorobą u dietetyka. Jak wykazuje jednak wiele badań, wpływ stylu życia na rozwój depresji jest ogromny.

Odpowiednią metodą żywienia w walce z depresją okazuje się Dieta optymalna. Bazuje ona na odpowiedniej proporcji składników odżywczych, które dostarczają organizmowi wartościowego materiału do odbudowy i syntezy koniecznych dla jego prawidłowego funkcjonowania struktur. Dieta tego typu oddziałuje więc bezpośrednio na biologiczne przyczyny depresji, a w połączeniu z odpowiednim leczeniem terapeutycznym (np. elektroterapia), pozwala na stopniowe zmniejszanie związanej z nią dolegliwości.

Dietetyk, jako specjalista w dziedzinie żywienia, jest osobą, której pomoc w kwestii depresji jest często niedoceniona. To jednak właśnie odpowiednia dieta, a nie leki, jest nierzadko skuteczną metodą walki z nawet bardzo zaawansowaną chorobą.