Kardiomiopatia

Układ krwionośny

Wada najważniejszego mięśnia — kardiomiopatia

Choroby serca należą do grupy najbardziej rozpowszechnionych schorzeń powodujących zgon. Mięsień sercowy może być obciążony w wyniku takich dysfunkcji organizmu jak choroba wieńcowa czy nadciśnienie. Jeśli jednak przyczyna jego nieprawidłowej pracy ma inną genezę, najczęściej zaliczana jest do kardiomiopatii.

 

 

Kardiomiopatia i przyczyny chorób serca

 

Kardiomiopatie to w zasadzie grupa chorób o różnej patogenezie i dość podobnym przebiegu. Związane są bezpośrednio z nieprawidłowym funkcjonowaniem mięśnia sercowego. Samą grupę chorób w zależności od klasyfikacji dzieli się na innego rodzaju podgrupy. Główny podział bazuje na przyczynie pojawienia się dysfunkcji, zgodnie z nim wyróżniamy kardiomiopatie (pierwotne i wtórne). Jak łatwo się domyślić, schorzenia wtórne mogą być indukowane przebiegiem innej choroby, podczas gdy pierwotne mogą mieć związek nawet z samą genetyką.

 

Przyczyny tej grupy dysfunkcji są bardzo pokrewne z czynnikami sprzyjającymi powstawaniu innych chorób serca. Zwraca się uwagę na duży wpływ cukrzycy na rozwój tych schorzeń. Oprócz tego przyczyny leżeć mogą w prawie wszystkich układach organizmu, zaczynając od układu nerwowego (stwardnienie guzowate) po układ odpornościowy (toczeń rumieniowaty układowy).

 

Zauważalne jest także, iż kardiomiopatia częściej występuje u osób z niedoborami odpowiednich składników odżywczych. Najważniejsze są w tym przypadku odpowiednie witaminy, minerały oraz źródła energii.

 

 

Kardiomiopatia i objawy związane z przebiegiem choroby

 

Mięsień sercowy, tak jak nasze mięśnie szkieletowe, jest poprzecznie prążkowany, co wskazuje na ich podobną budowę anatomiczną. Te grupy mięśni różnią się jednak głównie w dwóch kwestiach: mięsień sercowy pracuje niezależnie od naszej woli oraz nigdy nie odpoczywa. Te aspekty wpływają głównie na pewne fizjologiczne różnice w ich funkcjonowaniu.

 

Tak jak w przypadku zależnych od naszej woli mięśni, również mięsień sercowy potrzebuje do swojej pracy tlenu oraz energii. Jego praca staje się zaburzona, gdy źródło jednego lub drugiego będzie niewystarczające. Taka sytuacja w przypadku tlenu ma miejsce w chorobie wieńcowej. Zaburzony transport energii występuje z kolei, gdy zmniejszona jest ilość jego biochemicznego nośnika (głównie ATP), gdy mięsień sercowy nie jest odpowiednio przygotowany na przyjęcie „paliwa” lub w przypadku nieprawidłowego odżywiania.

 

Dochodzi wtedy do wystąpienia nieprawidłowości w budowie samego serca, które ma mechanizm adaptacyjny lub patologiczny. Efektem może być zwłóknienie narządu, jego przerost lub wystąpienie stanów zapalnych.

 

Głównymi objawami występującymi w przypadku zachorowania na schorzenia z grupy kardiomiopatii są duszność i kołatanie serca. Zauważalny może być także kaszel czy obrzęki, szczególnie kończyn dolnych.

 

 

Kardiomiopatia i leczenie

 

Znacząca większość kardiologów uznaje profilaktykę, czyli zapobieganie, jako najbardziej skuteczną metodę walki ze wszelkimi schorzeniami serca. Oznacza to przede wszystkim zmianę diety, zwiększenie aktywności fizycznej, unikanie używek oraz stresu.

 

Istnieje również wiele innych metod leczenia, żadna nie jest jednak w pełni skuteczna. Samo ustalenie przyczyny choroby nierzadko obarczone jest pewnymi trudnościami związanymi przede wszystkim z dużą różnorodnością jej odmian. Oprócz terapii farmakologicznej zalecane bywają także zabiegi fizykoterapeutyczne, czyli m.in. elektroterapia. Ostatecznym rozwiązaniem w przypadku bardzo zaawansowanego schorzenia jest przeszczep. Mimo dużego postępu chirurgii jest to jednak metoda obarczona sporym ryzykiem.

 

 

Żywienie a praca mięśnia sercowego

 

Tak jak w przypadku zdecydowanej większości schorzeń całego organizmu, kardiomiopatia i dieta są ze sobą ściśle powiązane. Wielu lekarzy uznaje ograniczenie tłuszczy kluczową zasadą diety w przypadku tej grupy chorób. Mimo to, wykazany został niepodważalny związek dużej podaży cukru z rozwojem m.in. miażdżycy, która początkowo utożsamiana była właśnie z dietą bogatą w tłuszcze. Wskazuje to na słuszność ograniczenia węglowodanów wobec tłuszczy, a nie odwrotnie.

 

Na takiej zasadzie bazuje Żywienie optymalne, będące uznawanym przez wielu dietetyków i lekarzy za jedną z niewielu skutecznych metod zapobiegania rozwojowi kardiomiopatii. Zwiększona ilość spożywanych tłuszczy eliminuje potrzebę ich syntezy w organizmie, co skutkuje lepszym ukrwieniem i odżywieniem mięśnia sercowego. Tłuszcze stanowią też wartościowe źródło energii dla serca zaraz po ATP. Ponadto Dieta optymalna zwiększa ilość spożywanego fosforu, co przyczynia się do produkcji wspomnianego wcześniej nośnika energii — ATP.

 

W przypadku nawet już rozwiniętej choroby mięśnia sercowego wskazana jest przede wszystkim zmiana diety na bogatą we wszystkie potrzebne składniki odżywcze. Po rady z tego zakresu warto udać się do wykwalifikowanego dietetyka, który zadba o odpowiedni bilans w diecie chorego.

 

Potrzebujesz pomocy dietetyka?

Zapraszamy do sprawdzenia naszej oferty na rozpiski lub plany dietetyczne, oraz pakiety usług. Z pewnością znajdziesz opcję współpracy odpowiednią dla Ciebie!