Nerwica

Nerwica to bardzo ciężka choroba należąca do grupy zaburzeń psychicznych o bardzo różnych objawach i skutkach w zachowaniu.

Jest to zestaw powiązanych ze sobą zespołów: zaburzeń emocjonalnych, czy dysfunkcji narządów. Zaburzenia nerwicowe mogą prowadzić do patologicznych form zachowania, oraz zakłóceń procesów nerwowych.

Jedną z charakterystycznych cech osób chorujących na nerwice jest zdrowy osąd swojego zachowania. Chorzy dotknięci tą chorobą zazwyczaj są w pełni świadomi swoich nietypowych zachowań, fobii, czy lęków, ale nie potrafią sobie z nimi poradzić i odczuwają lęk. Ten krytycyzm odróżnia nerwice od psychozy.

Podział zaburzeń nerwicowych.

Nerwice możemy podzielić na kilka grup z charakterystycznymi zachowaniami. Są to m.in.:

1. Neurasteniczna – dotyczy zmęczenia, które nie ma nic wspólnego z bodźcami zewnętrznymi. Dzielimy ją na dwie grupy: hiposteniczną i hipersteniczną.
2. Hipochondryczna – chory zmyśla stany chorobowe, po czym nieustannie interpretuje ich objawy, doszukując się nowych chorób.
3. Histeryczna – polega na ekspansji swoich leków. W takim przypadku może pojawić się osobowość teatralna.
4. Depresyjne – smutek, apatia, niechęć do jakichkolwiek aktywności.
5. Anankastyczna – wyobrażenia, które mają na celu redukcję natręctw, lęków.
6. Lękowa – dotyczy fobii.

Działanie i rozpoznanie choroby.

Nerwica jest znana ze swojego „błędnego koła objawów”, które polega na nasileniu objawów takich jak np. lęk podczas sytuacji stresowych. Z kolei lęk jeszcze bardziej podnosi poziom stresu i koło się zamyka.

Najczęstszymi katalizatorami błędnego koła są:

• lęk, strach – irracjonalne zachowanie wynikające z często nieistniejącego źródła stresu
• zaburzenia wegetatywne – zaburzenia te dotyczą różnego rodzaju bólów, problemów ze snem, łaknieniem, czy z seksualnością.

Nerwica objawy.

Objawy nerwicy dotyczą w większości zaburzeń emocjonalnych, ale nie tylko. Możemy je podzielić na kilka grup:

1. Objawy emocjonalne, do których zaliczamy:

– fobie – jedne z podstawowych zaburzeń emocjonalnych. Jest to lęk związany z poszczególnymi: przedmiotami, zwierzętami, zachowaniami, czy sytuacjami.
– problemy ze snem najczęściej prowadzące do bezsenności
– napady histerii, lub niekontrolowanego gniewu
– stan przygnębienia, lub apatii
– podirytowanie, niecierpliwość

2. Objawy związane z zaburzeniami poznawczymi:

– różnego rodzaju natręctwa
– problemy z pamięcią
– problemy z koncentracją

3. Objawy somatyczne:

– porażenia ruchowe
– nadwrażliwość na bodźce zewnętrzne, brak czucia niektórych obszarów skóry, uczucie duszności
– bóle głowy, kręgosłupa, żołądka, drżenie kończyn, czy też kołatanie serca

Przyczyny nerwicy.

Głównym źródłem zaburzeń nerwicowych jest działanie tzw. układu sympatycznego, który niekorzystnie wpływa na organizm, dlatego w leczeniu nerwicy najczęściej stosuje się metodę leczenia prądami selektywnymi, które pobudzają układ przeciwny – parasympatyczny. Ta metoda leczenia nazywana jest Żywieniem Optymalnym. Wpływa ona na bezpośrednio na wiele narządów wewnętrznych, na naczynia krwionośne, nerwy obwodowe, centralny układ nerwowy i układ wegetatywny.

Duży wpływ na tę chorobę może mieć również presja wywierana na wrażliwą, nieodporną na stres jednostkę, która prowadzi do konfliktów wewnętrznych, często nie uświadomionych. Może to być konflikt między chęciami danej jednostki, jej możliwościami i bodźcami zewnętrznymi, które wypływają na sytuację jednostki.

Jednymi z przyczyn są również różnego rodzaju nieodreagowane traumy, lub problemy rodzinne, ale najczęściej przyczyną jest nieodpowiednia dieta – zachęca się do stosowania Diety Optymalnej, która poprawia metabolizm wszystkich struktur układu nerwowego.

Skutki nerwicy.

Nerwica może prowadzić do zaniżonego poczucia własnej wartości, choć w niektórych przypadkach działa to wręcz odwrotnie, może pojawić się wtedy osobowość egocentryczna – zbytnio skupiająca się na sobie.

Dalszymi skutkami może być utrata radości z życia związana z zaistniałymi sytuacjami zawodowymi, lub rodzinnymi. Podejmowana jest wtedy często niepotrzebna diagnostyka. Mamy wtedy do czynienia z nadużywaniem farmakoterapii, czy izolacją w domu.

Nerwica leczenie.

Podstawowym sposobem leczenia zaburzeń nerwicowych jest psychoterapia, która pozwala chorej osobie na zmianę zachowania przez interpretację i zwalczanie objawów lękotwórczych, uświadamianie sobie własnych konfliktów wewnętrznych i próbę otwarcia się na innych poprzez rozmowę.

Drugim sposobem leczenia jest farmakoterapia. Jest to leczenie z użyciem leków, których zadaniem jest doraźna pomoc w zwalczaniu objawów. Stosuje się zazwyczaj dwie grupy leków: leki anksjolityczne, które zapobiegają napadom lękowym, używane są gdy z jakiś powodów u pacjenta nie można zastosować psychoterapii. Drugą grupą leków są antydepresanty, również wykazujące się działaniem anksjolitycznym.

Kolejnym sposobem poradzenia sobie z problemem, który może zalecić dietetyk, jest tzw. Dieta Optymalna (sprawdź – dietetyk warszawa).
Żywienie Optymalne pomaga w leczeniu nerwic, których zasadnicze objawy chorobowe wynikają z przewagi układu sympatycznego, stosuje się wtedy prądy selektywne o parametrach pobudzających układ parasympatyczny. Leczenie nerwicy polega więc na pobudzeniu prądem o odpowiednich parametrach przeciwnego układu nerwowego, czyli parasympatycznego. Wspomniane zabiegi stosuje się na ośrodki zawarte w pniu mózgu. W zależności od rodzaju parametrów, prądy selektywne wykazują zróżnicowane działanie, dzięki którym szybko znikają objawy choroby jak i ona sama.