Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG)

Do powstania wrzodów dojść może zarówno na skórze, jak i błonach śluzowych. Problem wrzodzenia staje się wyjątkowo dotkliwy, gdy dotyka obszarów o tak trudnej dostępności dla człowieka, jak jelito grube. Schorzenie, które przebiega w taki sposób, nazywane jest wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego.

Od wrzodu do nowotworu

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) jest chorobą, której proces opiera się na powstaniu wrzodów, głównie w obrębie odbytnicy. W części przypadków schorzenie dotyka również innych części jelita grubego. Czynniki wpływające na rozwój choroby można podzielić na trzy główne grupy: immunologiczne, genetyczne i związane z wpływami środowiska.

Czynniki immunologiczne opierają się głównie na wzmożonej aktywności pracy limfocytów T, które wytwarzają nieprawidłową ilość czynników sprzyjających powstawaniu stanu zapalnego. Pewna zależność choroby od genetyki wpływa na możliwość dziedziczenia skłonności do zachorowania na WZJG.

Najistotniejszy jest jednak wpływ środowiska. Bardzo charakterystyczne jest oddziaływanie stanów emocjonalnych na zaostrzenie objawów, w tym przede wszystkim stresu i depresji. Zauważalna jest także różnica w składzie naturalnej flory jelitowej osób chorujących, co wpływa na zwiększone ryzyko zakażenia ze strony wrogich szczepów bakterii. Zaostrzenie choroby obserwuje się też u byłych palaczy, po zaprzestaniu palenia papierosów. Nikotynizm, choć nie może zostać uznany za metodę leczenia, wykazał wpływ zapobiegający powstawaniu wrzodów w obrębie jelita grubego. Związane jest to najprawdopodobniej z jego stymulującym wpływem na układ przywspółczulny, co zapobiega rozwojowi wrzodzenia.

Rak jelita grubego i przyczyny powstawania tego nowotworu mogą być bardzo podobne do wyżej wymienionych. Bardzo często nowotwór tego typu powstaje właśnie w wyniku nieodpowiednio leczonego WZJG lub choroby Leśniowskiego-Crohna. Dodatkowymi czynnikami sprzyjającymi nowotworzeniu jest cukrzyca, otyłość oraz niezdrowy styl życia.

Niepokojące symptomy groźnej choroby

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego, rak jelita grubego i objawy obu tych chorób potrafią być ze sobą ściśle związane. Pierwszymi symptomami wrzodzenia w obrębie jelit są intensywne bóle brzucha, krew lub śluz w stolcu, a także biegunki występujące zamiennie z zaparciami. Rak jelita grubego przejawia się najczęściej również krwawieniem, czasem znacznym, w połączeniu z innymi, wymienionymi już objawami.

Diagnostyka zarówno jednej, jak i drugiej choroby opiera się na szerokiej gamie badań: zaczynając od badań krwi, przez badanie kału, na badaniu endoskopowym kończąc. Prawidłowe zdiagnozowanie WZJG jest kluczowe w celu wprowadzenia odpowiedniego leczenia, zapobiegającego rozwojowi nowotworów. Rak jelita grubego i leczenie tego nowotworu, podobnie jak innych schorzeń w tej lokalizacji, bywa długotrwałe i często niestety nieskuteczne.

Leczenie po omacku

Istnieje bardzo wiele metod leczenia i hamowania rozwoju zarówno wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, jak i powstającego w wyniku tej choroby raka. Naturalnie rak jelita grubego i dieta są ze sobą ściśle powiązane, mimo to, ze względu na powagę schorzenia wielu lekarzy zaleca raczej stałe przyjmowanie leków lub działania bardziej radykalne — operacje.

Leki przyjmowane w czasie choroby mogą być bardzo różne i dobierane są do danego przypadku. Głównymi grupami stosowanymi w czasie choroby są aminosalicylany, glikokortykosteroidy, leki immunosupresyjne, a nawet leki biologiczne. Do alternatywnych metod radzenia sobie ze schorzeniem należy podawanie probiotyków, a także terapia psychologiczna, ze względu na możliwy wpływ stresu na rozwój choroby. Lekarz lub dietetyk nierzadko daje choremu rady związane z prowadzeniem odpowiedniego rodzaju diety, nie zawsze dają one jednak efekty.

Dieta i jej wpływ na jelito grube

Pożywienie wpływa na każdy element naszego organizmu, w największym stopniu jedna na układ pokarmowy. Jedną z metod żywienia, która pomaga zwalczać choroby typu WZJG, a nawet raka tego jelita, jest Żywienie optymalne. Pozwala ono na zwalczenie przyczyny schorzenia, jakim jest brak równowagi między układem współczulnym i przywspółczulnym, na co dieta ma bardzo duży wpływ. Dodatkowo Dieta optymalna, skomponowana przez odpowiednio wykwalifikowanego dietetyka, tworzy odpowiednie warunki do odbudowy flory bakteryjnej, kluczowej w czasie leczenia wszelkich schorzeń jelitowych.

Choroby jelit powinno leczyć się zaczynając od zmiany kluczowego elementu codziennego życia, jakim jest żywienie. Dieta optymalna może pozwolić nie tylko na ograniczenie przyjmowanych leków, ale także uchronić chorego przed leczeniem operacyjnym.